Анашым, мен сені жақсы көремін!

Ана! Ақ ана! Жан ана! Анашым! Анажан!... Бұл сөздердің барлығы бізге өмір сыйлаған құдіретті адамға арналады. Ана сөзін айтқанда жылулықты, мейірімді сезесің. Ананың ыстық құшағы, жылы көзқарасы, қамқор бейнесі елестейді. Ойлап қарасам, біз ауырғанда немесе ренжігенде ең бірінші “ана” деген сөзді айтады екенбіз. Ол сөзді тек балалардан ғана емес, үлкен кісілерден де естиміз. Оның себебі неде? Меніңше, әр адам неше жасқа келсе де ана үшін бала болып қалады. Сондықтан да ананың орны ерекше. Ана – мейірім, шуақ, жылулық, сұлулық. Анамыз бізге нұрын төгеді, қорғайды, еркелетеді, тәрбиелейді. Әрбір ана баласын барлығынан ерекше көреді. Оған көмектесуден ешқашан шаршамайды. Сондықтан ана деген сөз құдіретті деген сөзге лайық деп ойлаймын.